uno dos tres
één twee drie
ik tel gekleurde bolletjes
ze zwemmen naar de hemel
maar ontploffen in de lucht
do re mi
het liedje van verloren
angst en hersenschimmels
verpulvert met een zucht
a b c
de letters van mijn woorden
brouwen enig drama
maar vervormen tot een klucht
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, mei 03, 2006 18:43 |
| S c h i t t e r b a a r weer dit door jou verwoorde. Liefs, sunset |
|
| Mathilde: | Woensdag, mei 03, 2006 08:49 |
| kwetsbaar en toch krachtig... mooi! liefs, mathilde |
|
| Innerchild: | Woensdag, mei 03, 2006 08:42 |
| Het eerste geeft me een gevoel van herkenning ... ik vind het zelf een fijn en speels gevoel ! Het tweede ... tja, er zijn van die dagen (maar die gaan gelukkig ook weer voorbij !) En het derde : goed dat je er geen drama van maakt ! Smile ! M. |
|
| de nifter: | Woensdag, mei 03, 2006 08:30 |
| muy bueno Het! | |
| lachebekje1988: | Woensdag, mei 03, 2006 08:26 |
| Ik vind dit geweldig! Liefs, |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, mei 03, 2006 08:05 |
| heel apart beschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||