Vannacht sterf ik
Vannacht sterf ik in je armen,
mijn hart zal stoppen met slaan.
Mijn ziel zal weg vliegen,
Jij zal huilen van verdriet.
Maar ik zal het niet weten.
Ik zal dood liggen in je armen,
niets wetend van je verdriet.
mijn hart zal stoppen met slaan.
Mijn ziel zal weg vliegen,
Jij zal huilen van verdriet.
Maar ik zal het niet weten.
Ik zal dood liggen in je armen,
niets wetend van je verdriet.
Reacties op dit gedicht
| passybloem: | Donderdag, november 28, 2002 11:15 |
| kan alleen maar zeggen... beijk het leven met een lach... ook voor jou komt een mooie nieuwe dag... lifs van passy xxx |
|
| A Pals: | Vrijdag, november 30, 2001 00:09 |
| Je weet nu al dat hij heel veel verdriet zal hebben en dat heeft hij alleen omdat hij veel om je geeft. Stop met die gedachtens en maak er wat van samen met hem | |
| Albrecht Paul: | Donderdag, november 29, 2001 17:28 |
| Tja... is dat een wraak op die ander? Hopelijk beleef je er nu wat voorpret aan, want aan het huilen & verdriet van die ander zul je niks hebben. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Wendy Van de Cauter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2001 | ||
| Thema's: | ||