sprookjes
Te vaak hebben ze ons sprookjes verteld,
over een lang en gelukkig leven.
Altijd wint de goede held,
het kwaad geen kans gegeven.
Nog even voor het slapen gaan,
een schitterend verhaal.
Zo ver van de harde waarheid vandaan,
een leugen zo hard als staal.
Maar ach je bent nog klein en teer,
van het leven nog geen weet.
Dus slik je telkens keer op keer,
die verhaaltjes bij de vleet.
Je trapt er onbekommerd in,
totaal niet voorbereid.
Je hoort alleen maar zin na zin,
ze leven gelukkig voor altijd.
Maar ach de werkelijkheid is bitter,
zo veel anders dan je dacht.
Geen glamour en geen geschitter,
geen prins die ergens op je wacht.
Het kwaad is niet verdreven,
het goede bijna zoek.
Ach hoe anders is dit leven,
dan in het sprookjes boek.
Sprookjes, het zijn vertelde dromen.
En dromen zijn zo vaak bedrog,
die zelden uit gaan komen,
ook al hoop je dat dan toch.
Toch hebben we sprookjes nodig in ons leven,
en met opstaan en met vallen,
proberen we onze sprookjes een kans te geven,
ach wat zijn we toch naïef met z'n allen.
Maar het blijven mooie dromen,
en een goed en nobel streven.
Maar of ze ooit nog uit gaan komen,
valt te bezien in het aardse leven.
over een lang en gelukkig leven.
Altijd wint de goede held,
het kwaad geen kans gegeven.
Nog even voor het slapen gaan,
een schitterend verhaal.
Zo ver van de harde waarheid vandaan,
een leugen zo hard als staal.
Maar ach je bent nog klein en teer,
van het leven nog geen weet.
Dus slik je telkens keer op keer,
die verhaaltjes bij de vleet.
Je trapt er onbekommerd in,
totaal niet voorbereid.
Je hoort alleen maar zin na zin,
ze leven gelukkig voor altijd.
Maar ach de werkelijkheid is bitter,
zo veel anders dan je dacht.
Geen glamour en geen geschitter,
geen prins die ergens op je wacht.
Het kwaad is niet verdreven,
het goede bijna zoek.
Ach hoe anders is dit leven,
dan in het sprookjes boek.
Sprookjes, het zijn vertelde dromen.
En dromen zijn zo vaak bedrog,
die zelden uit gaan komen,
ook al hoop je dat dan toch.
Toch hebben we sprookjes nodig in ons leven,
en met opstaan en met vallen,
proberen we onze sprookjes een kans te geven,
ach wat zijn we toch naïef met z'n allen.
Maar het blijven mooie dromen,
en een goed en nobel streven.
Maar of ze ooit nog uit gaan komen,
valt te bezien in het aardse leven.
Reacties op dit gedicht
| LOT GENOOT: | Zondag, mei 07, 2006 04:16 |
| heel mooi geschreven en beschreven ik weet het het leven is bitter op vele momenten en de waarheid is harder dan te hard maar buiten alles om wacht er toch ergens wel een prins op je lieve jessica heel veel liefs |
|
| Reiger: | Vrijdag, mei 05, 2006 06:27 |
| Erg mooi verteld.... En ja....sprookjes moeten inderdaad blijven! |
|
| Dichterverzer: | Vrijdag, mei 05, 2006 01:30 |
| Ik vind je helemaal top! Het is waar je zelf in wil geloven, nee? Het sprookje... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ZonnigZonnetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||