Dood van een reiziger
Daar ligt hij dan, zijn mond geopend
De bomen van honderd landen
hangen huilend over zijn gezicht
Een rugzak vol herinneringen
vormt nu zijn eenzaam bed
en in zijn ogen ingebrand
de schrik van de laatste momenten
waaraan hij ooi zijn leven
wijdde
De bomen van honderd landen
hangen huilend over zijn gezicht
Een rugzak vol herinneringen
vormt nu zijn eenzaam bed
en in zijn ogen ingebrand
de schrik van de laatste momenten
waaraan hij ooi zijn leven
wijdde
Reacties op dit gedicht
| lullaby: | Vrijdag, mei 05, 2006 10:39 |
| Erg treffend..... mooi neegezet kus |
|
| switi lobi: | Vrijdag, mei 05, 2006 09:50 |
| Rakend...... Liefsliefs, switi lobi |
|
| lachebekje1988: | Vrijdag, mei 05, 2006 09:13 |
| Gevoelig geschreven! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Adam | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||