Wereldvreemd
Hij loopt op straat
heen en weer, niet rechtuit
Mensen kijken raar naar hem
verheffen als hij langskomt hun stem
Hoe kan je nou
tussen de regen door lopen
want dat is wat hij probeert
Het vuil op straat is waar hij is tegen verweerd
Mensen mogen hem niet aanraken
Hij wordt paniekerig
wanneer dit wel gebeurt
daarna zichzelf weer naar achteren sleurt
Deze man, zo wereldvreemd
Als ik zoiets zie
kan ik wel huilen
Wanneer hij zich voor alles zo wil verschuilen
Reacties op dit gedicht
| Sammy: | Vrijdag, november 30, 2001 10:00 |
| Heel mooi geschreven. Groetjes. |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, november 30, 2001 02:54 |
| In dit gedicht van jou en in reacties die ik van je tegenkom, vind ik een groot mededogen met mensen, een bewogenheid die mensen goed kan doen. Heb je je afgevraagd wat er zou gebeuren als je hem aan zou raken, even teder? Heb je je afgevraagd wat er zou gebeuren als je zou huilen in de regen, even allebei ontzet? Jij met je tranen, hij met z'n regen. Jij met je gevoel van verloren gaan, hij met zijn paniek. Zouden jouw tranen he |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, november 30, 2001 02:52 |
| (vervolg) Het vuil op straat. Hij is verweerd... hij verweert zich... De wijziging van "waar hij is tegen verweerd" in "waar hij zich tegen verweert" verandert de betekenis enigszins. Hij verweert zich tegen de regen, - wil zelfs niet door een druppel aangeraakt worden - en niet tegen het vuil op straat, dat niet anders is dan het vuil op zijn huid. Zijn huid is verweerd zoals de straat met wat vuil er verweerd uitziet. "Het vuil |
|
| Guppie: | Vrijdag, november 30, 2001 01:01 |
| nou ja, nog een beetje kritiek geven ook nog,ik vind het mooi gedaan en ieder heeft zijn eigen manier van dichten en gevoelens uiten en de inhoud van een gedicht vind ik belangrijker als de manier waarop ie geschreven is........ | |
| vlinder538: | Donderdag, november 29, 2001 17:40 |
| Hij loopt op straat heen en weer, niet rechtuit Mensen kijken raar naar hem verheffen als hij langskomt hun stem Hoe kan je nou tussen de regen door lopen want dat is wat hij probeert Het vuil op straat is waar hij zixh tegen verweert Mensen mogen hem niet aanraken Hij wordt paniekerig wanneer dit wel gebeurt en daarna zichzelf weer naar achteren sleurt Deze man, zo wereldvreemd Als ik zoiets zie kan ik wel huil |
|
| Albrecht Paul: | Donderdag, november 29, 2001 17:33 |
| "...waar hij ZICH tegen verweerT" Die zin van 'daarna zichwelf...' klopt niet. Op het einde kan je het stukje over jezelf beter achteraan plakken, dan komt wat over hem gezegd wordt bijeen te staan en eindig je met meer kracht: Deze man, zo wereldvreemd Die zich voor alles wil verschuilen Als ik zoiets zie dan kan ik wel huilen. Heel indringend geobserveerd, mooi gezegd. Van Albrecht krijg jij een 8+, Vlinder! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2001 | ||
| Thema's: | ||