Ik mis je!
Weet je nog toen je zei:
"Ik ben van jou en jij van mij,
je bent diegene voor altijd."
ik raakte je gevoeligheid.
Kik wat het nu geworden is.
Ik leef in mijn eigen gevangenis.
Iedere weg naar je wordt fantasie,
ik sluit me op als ik je zie.
ER gaat geen dag voorbij dat ik je zag,
ruiken van parfum, horen van gelach.
Maar dat volstaat niet voor mij.
Was liefde nu maar zoals klei.
Telkens als ik je zie
maken mijn gevoelens ruzie.
Ik wel jou wel maar jij mij niet
jammer dat je het nu anders ziet.
"Ik ben van jou en jij van mij,
je bent diegene voor altijd."
ik raakte je gevoeligheid.
Kik wat het nu geworden is.
Ik leef in mijn eigen gevangenis.
Iedere weg naar je wordt fantasie,
ik sluit me op als ik je zie.
ER gaat geen dag voorbij dat ik je zag,
ruiken van parfum, horen van gelach.
Maar dat volstaat niet voor mij.
Was liefde nu maar zoals klei.
Telkens als ik je zie
maken mijn gevoelens ruzie.
Ik wel jou wel maar jij mij niet
jammer dat je het nu anders ziet.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, januari 27, 2005 15:46 |
| Tja het kan zulk gevoel liefs kuzz mij |
|
| kevin verheyden: | Woensdag, december 05, 2001 18:17 |
| zeer mooi gedicht echt ik voel met je mee xxx-jes | |
| pearll: | Vrijdag, november 30, 2001 20:21 |
| ik ken het dat heb ik ook gehad er niet aan toe zijn noemen ze dat | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mammoe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2001 | ||
| Thema's: | ||