je hebt een plekje in me hart
Het lijkt nog niet eens zo lang geleden
Dat jij bent overleden
En ook al ben je zo ver weg van mij
Soms lijkt het zo dichtbij
Dan denk ik aan wat je zei en zie ik je lach
Wat mis ik die dag
En ik zou dan zo graag willen dat ik je weer echt zag
Het is zo oneerlijk en dan voel ik het verdriet
Dat jij hier bij mij achterliet
Ik heb je een plekje in me hart gegeven
En daar zal je voor mij altijd in voortleven
Dat jij bent overleden
En ook al ben je zo ver weg van mij
Soms lijkt het zo dichtbij
Dan denk ik aan wat je zei en zie ik je lach
Wat mis ik die dag
En ik zou dan zo graag willen dat ik je weer echt zag
Het is zo oneerlijk en dan voel ik het verdriet
Dat jij hier bij mij achterliet
Ik heb je een plekje in me hart gegeven
En daar zal je voor mij altijd in voortleven
Reacties op dit gedicht
| Chakra: | Zaterdag, mei 06, 2006 21:26 |
| Zeer ontroerend ... | |
| Hans Winter: | Zaterdag, mei 06, 2006 21:24 |
| ben je lijfelijk weg, dan maak ik een plekje vrij in mij om jou vertrouwd aan te voelen, om dan te doen of we samen waren, om mensen even vergezellend te vertellen, goed gestemd, zo nodig met een gebaar van kijk eens daar of hier bij ons, hoe het is verbonden, zelfs verenigd te wezen, zo ben je de weg. hans |
|
| Hendrika89: | Zaterdag, mei 06, 2006 21:21 |
| beschouw deze maar als medeleven.. moge de steun van je vrienden/familie en freaks zoals ik je geven.. me oma is ook pas geleden overleden.. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||