Ik wou over iets makkelijks schrijven.
Over iemand die er is, handen heeft,
geeft. Een vogel in de lucht. Ik wou
de regen drinken en muziek maken
met mijn ogen. Jouw naam in mijn
huid kerven – pijn, liever bij mij
blijven dan houd ik het zeker uit.
Niet weggaan en een spoor laten,
ik wikkel mij op, jij uit.