Afscheid
Afscheid
Nu je ogen niet meer kijken
En je mond niet meer spreekt
Zullen dagen soms oneindig lijken
Omdat jouw helderheid ontbreekt
Je was voor ons een centraal persoon
Bij jou vonden we steeds weer veiligheid
Dat jij er was was heel gewoon
Onze verslagenheid is groot over dit onverwachte afscheid
Je hart zal niet meer kloppen
Iets dat ons allemaal verwart
Ons verdriet zullen we niet verstoppen
We dragen je bij ons in ons hart
Alles wat je ons hebt geleerd en gegeven
Helpt ons verder op onze levenslijn
In gedachte zullen we jou steeds opnieuw beleven
Je hebt voor ons een mooi voorbeeld mogen zijn
Nu je ogen niet meer kijken
En je mond niet meer spreekt
Zullen dagen soms oneindig lijken
Omdat jouw helderheid ontbreekt
Je was voor ons een centraal persoon
Bij jou vonden we steeds weer veiligheid
Dat jij er was was heel gewoon
Onze verslagenheid is groot over dit onverwachte afscheid
Je hart zal niet meer kloppen
Iets dat ons allemaal verwart
Ons verdriet zullen we niet verstoppen
We dragen je bij ons in ons hart
Alles wat je ons hebt geleerd en gegeven
Helpt ons verder op onze levenslijn
In gedachte zullen we jou steeds opnieuw beleven
Je hebt voor ons een mooi voorbeeld mogen zijn
Reacties op dit gedicht
| Wendy Van de Cauter: | Vrijdag, november 30, 2001 10:37 |
| Mooi gedicht. Ik weet wat het is om een dierbaar iemand te verliezen. Maar door er over te praten hou je hem/haar toch nog in leven en zal die persoon er altijd zijn. Veel sterkte Wenne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zwelgje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2001 | ||
| Thema's: | ||