Een vriend
Ik had nood aan een vriend,
een vriend die er altijd voor me is.
Iemand die me aanvaard en respecteerd,
om wie ik ben.
Een echte vriend die naar me luisteren kan
en geen ruzie maakt wanneer,
ik in de fout ben gegaan.
Maar waar vind ik nog zo een vriend?
Ik heb er al zoveel gehad.
Telkens ging het fout om een heel klein ding.
Nu ben ik ook jou kwijt,
en ik had nog gedacht,
jij bent die vriend,
die echte vriend die ik nodig heb.
Ik mis je.
een vriend die er altijd voor me is.
Iemand die me aanvaard en respecteerd,
om wie ik ben.
Een echte vriend die naar me luisteren kan
en geen ruzie maakt wanneer,
ik in de fout ben gegaan.
Maar waar vind ik nog zo een vriend?
Ik heb er al zoveel gehad.
Telkens ging het fout om een heel klein ding.
Nu ben ik ook jou kwijt,
en ik had nog gedacht,
jij bent die vriend,
die echte vriend die ik nodig heb.
Ik mis je.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, december 01, 2001 01:18 |
| Vriendschap moet je leren. Als het fout gaat, kun je wel uit elkaar gaan, maar ook elkaar weer terugzoeken. Die laatste zo alleenstaande zin hoort er zeker bij. |
|
| Mr. Frog-Fish: | Vrijdag, november 30, 2001 16:35 |
| jah... Zo'n vriend(in)... die je begrijpt dacht ik ook te hebben... maar ook dat is nu weer gebroken en verbrijzelt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wendy Van de Cauter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2001 | ||
| Thema's: | ||