Des oer des haas (50 jaar angst en bedrog)
Vergaan, verlopen kansloos
-slechts een beetje-
enigszins verkropen
daar gaten in schimmelmuren
als 6 draagkrachtige pootjes
een glimmend lichaam
een zwarte drekgeest
lichaam om doden
lachen om geen
en waar kan tussen de kieren
van vermolmde levenplanken
een schacht van duisterloop
een lichte hoop doorkeren
waggel door, sterf rustig
lief mij neem (jij niet)
en dan ook nog
vervagen
vervlogen en alleen
zo zijn wensen of verhalen
wat wil je dat het wordt
jij mijn schatje
mijn levenslicht
mijn puspoezelige korst