de dood
Heel even wil ik terug naar jou
de hemel barst open
niks geen berouw
Ja armen om me heen voelen
languit op de bank...heerlijk kroelen
heel even
wil ik in dit leven
jou weer ruiken jou weer proeven jou weer zien
jou beminnen voor tien
Alles wil ik geven voor een tel met jou
niet kijkend naar die ster
niet na de dood..maar nu in dit leven...waar blijf je nou
de dood als een ijzeren gordijn
waarom moest het zo zijn
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Dinsdag, mei 09, 2006 14:58 |
| Waarom... heb ik ook al zo vaak gevraagd. Weer mooi ;) liefs, x! |
|
| Reiger: | Dinsdag, mei 09, 2006 07:08 |
| Zo stilmakend mooi.... Een knuffel van mij voor jou.... |
|
| switi lobi: | Maandag, mei 08, 2006 23:28 |
| Het waarom krijg je geen antwoord op, het gemis en het verlangen zijn altijddurend...voor mij wel althans...mijn dochter ging te vroeg, zoals jouw lief.... Dikkedikke kus, liefsliefs...switi lobi |
|
| Kim rc: | Maandag, mei 08, 2006 22:19 |
| heeel erg mooi :) verlangend xxx | |
| powderfinger: | Maandag, mei 08, 2006 21:48 |
| zwaar gedicht...wel heel erg mooi nip! liefs, joost |
|
| *Emms*: | Maandag, mei 08, 2006 21:29 |
| Ja van die vragen die je je heel vaak kan afvragen.. maar het is gewoon gebeurd.. hoe moeilijk het ook is, sterkte ermee.! En ooit zal je diegene weer zien.! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nipster | 
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||