Zo keken wij samen in de poel der vergetelheid,
wachtend op het moment van verzoening.
Maar de tranen verdronken zacht
en steeds verder gleed jij van mij weg.
Ik riep je een laatste maal
waarna ik meehuilde met de wind.
Vaarwel,
mijn liefste.
08-05-06
Auteur: Jutta | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 08 mei 2006 | ||
Thema's: |