Uit!
Door ondoordachte daden,
niet eens, maar telkens weer,
werd mijn hart overladen
met droefenis en meer...
Je kan me veel beloven
maar 't is nu echt te laat,
ik kan 't niet meer geloven
dat het verbeteren gaat...
Want weg is het vertrouwen
na alles wat je deed,
'k kan niet meer op je bouwen,
telkens opnieuw dat leed...
Hier scheiden onze wegen,
'k ga nu mijn eigen gang
na heel lang overwegen,
verdwijn ik, levenslang!
(09.05.2006)