je huilt
een korrel zout
in de wonde
zal het wijnig rode
op de tafel
niet verdwijnen laten
je huilt
steeds vaker
zuiver, stil
fluister zacht
neem mij mee
duister, nacht
ik wil
je lacht
en nog kun je
steeds zo bitter wenen
Reacties op dit gedicht
| because: | Donderdag, mei 11, 2006 20:48 |
| zo mooi verwoord, zo herkenbaar. Sterkte xxx because |
|
| Anneke v/d Wel: | Woensdag, mei 10, 2006 23:51 |
| Wauw! Super mooi verwoord! Prachtig!! Liefs Anneke |
|
| Mathilde: | Woensdag, mei 10, 2006 22:31 |
kwetsbaar dit... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kim_zegt** | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||