Niet zoveel!
Tranen schieten mijn ogen uit.
Je bent weer aan het eten.
Zo ongezond, vet en vies.
En niemand mag het weten.
Maar iedereen ziet het!
En heeft het door, echt wel!
Je buikje word een buik, je kin met onderkin,
je zit met jezelf in de knel.
Ach ja, je leeft één keer, zei je laatst.
Maar is het ongezond eten dan fijn?
Zou jij voor mij niet veel en veel liever,
een knappe jongen willen zijn?
Het maakt mij niet uit, ik neem je zoals je bent.
Maar denk aan je lijf en leven.
Zou je over 5 jaar liever in bed willen liggen met vetzucht,
of liever nog wat vreugde beleven?
Geertje