Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
mijn einde is nabij
noem me maar zo
pest me dan!
doe het maar
zolang het nog kan
jullie gaan maar door
jullie hadden dit niet verwacht
zo'n stil meisje
binnenkort van haar leven ontkracht
alsjeblieft
vergeet me gauw
ik ben vergeten
van wie ik nog hou
de pijn is te hard
jullie maken me boos
ik voel me machteloos
zoals leven in een kartonnen doos
jullie gaan me niet missen
jullie pesten me altijd
ik wil niet door
ik heb mezelf morgen van mijn leven bevrijd
snap het dan
ik hou het niet meer
niet weer die pijn
hier ga ik weer
weer het mes
het mes vol macht
het doet me pijn
geeft me kracht
dit komt van een opdracht op school maar vind het zo'n mooi onderwerp dat ik er een gedicht over heb gemaakt ik voel het niet zelf!
Reacties op dit gedicht
sok vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
dead_girl
:
Vrijdag, mei 12, 2006 14:37
mooii geschreven...
liefs
dead_girl
Over dit gedicht
Auteur:
sok
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
11 mei 2006
Thema's:
[Dood]
[Zelfmoord]
[Pesten]