Nu, zo zonder jou,
denk ik aan de dingen die ik gezegt zou moeten hebben,
aan de dingen die ik niet had moeten zeggen.
Dingen die ik tegen jou moet zeggen,
alleen niet kan zeggen als jij luistert.
Heb ik jou nodig als ik niet kan praten?
Ben ik eerlijk als ik niet alles zeg?
Heb jij mij wel nodig,
als je niet weet wie ik echt ben?
Wie kan me steunen, als niemand weet hoe ik me echt voel,
diep van binnen?
Is er iemand die me helpt te praten,
zonder dat ik verder wegzak?
Wie komt me helpen,
jij?