kussen die smelten
in de warmte van de zon
ongrijpbare verlangens
die als een tikkende tijdbom
ons ritme van denken bepalen
dragelijk medelijden
dat ons omarmt in al haar minzaamheid
zo dragen we iedere dag naar een einde
in de hoop
dat in het ochtendgloren weer een nieuwe dag gloort
liefde die bloeit
een gefilterde werkelijkheid
geeft het besef
dat onze realiteit liefde is
die blijft doorgroeien
en haar krans van bloesem
ons hult in een naaktheid
die we aanschouwen en tot de onze maakt