Zwijg niet
Zwijg niet
Je sprekende ogen
een schittering
uiteenspattend in tranen
tranen vol gevoel
heldere warme druppels
jouw betraande wangen tegen mijn gezicht
Zwijg niet
blijf niet liggen in het duister
soms zie ik het aan je ogen
een moment van een andere taal
Spreek uit wat je voelt
ook al voel je je machteloos
alsof de tijd zich versneld
Hou je vast aan het besef
dat wat gisteren was
vandaag doet leven
en niet morgen maar nu
...............
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: redladie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||