Een kaneelkaars in kadopapier
"Een kaneelkaars in kadopapier"
Wee en wel dweepten we over geurkaarsen en rozenblad
de sprei en dwaling voor het einde, de sluiter was niet snel genoeg
en geen lens die je vangen zou, zoals de zon of ruit het kon
zoals mijn onbeschaamde staren je volgde van muur naar muur
- de bloempjes zijn paars, maar de vruchten nog zuur -
Dus kauwden we op taaie zinnen en beleefdheids-halve-glimlach
de schoonheidsprijs voor uiterlijk vertoon van leugenachtige intenties
wat waren we mooi van binnen, in onze ziel geen blauwe rook
of rauwe stemmen op jazzmuziek, wij waren vrij van bedoeling
en moraal, dansen, dansen op de blues, want huilen konden we
allemaal
Reacties op dit gedicht
| aisorha: | Vrijdag, mei 12, 2006 17:41 |
| Misschien heel egoïstisch, maar ik krijg hier een enorm Amsterdam/Blokker gevoel bij. Fijn om je te lezen zonder dat er één of andere wedstrijd aan verbonden zit, heerlijk ongedwongen. Och inspiratie. xXx |
|
| Quando: | Vrijdag, mei 12, 2006 12:33 |
Het houdt niet op vandaag. Dit is mijn favoriet. (en die kun je nomineren (; ) - grinnik. |
|
| Nemesis: | Vrijdag, mei 12, 2006 10:01 |
Dansen op de blues, want huilen... Geweldig gevonden, net als andere spelingen! Hulde. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||