Eindeloos zijn mijn armen
waar jij wazemt over mijn gedachten
streel ik jou hersenrijk
voel ik hoe teer je bent
de breekbaarheid is nabij
niets kan ik zeggen
eindig is mijn kunnen
als jouw hart zich
voor mij sluit
mijn hart blijft openstaan
met dezelfde handen
zal ik je telkens omarmen
totdat jij gelooft
en kunt houden
van jezelf
Reacties op dit gedicht
| HIJ&ZIJ: | Zondag, mei 14, 2006 11:58 |
| Heftig dit, vol liefde, liefs, |
|
| m@rcel: | Vrijdag, mei 12, 2006 13:06 |
| een pracht gedicht met een schitterend diepgang erin heel mooi Liefs m@rcel |
|
| Oorlam: | Vrijdag, mei 12, 2006 10:20 |
| oh? wil je me even onder mijn linkervoet kietelen? dank je | |
| Amon: | Vrijdag, mei 12, 2006 10:20 |
| ja....ik ook van jou hoor...:) | |
| lachebekje1988: | Vrijdag, mei 12, 2006 08:29 |
| Diepgaand gedicht! KNUF |
|
| Mathilde: | Vrijdag, mei 12, 2006 07:29 |
...valt stil... en zend knuf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eye witness | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||