Zwarte kilte
Zwarte kilte
Terwijl de maan zakt in het zwart
ademt het donzen dekbed mee met de wind.
Het bed -nog onbeslapen- zal vannacht
niet warmer worden dan het nu is.
Dagen verstrijken en zittend in een stoel
verandert donkerte in licht.
Dagen lijken slechts kopieën van het origineel.
12-05-06
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jutta | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||