ode aan de treurwilg
Takken treurig naar beneden
Ruisend zachtjes in de wind
Eeuwen kan ik ernaar kijken
Uren die ik heerlijk vind
Ruisen, wiegen groene blaadjes
Wilgenblaren lang en smal
Ieder wiegt op eigen tempo
Lyrisch, idyllisch aan de vijverwal
Gewoon de mooiste van alle bomen
(onbewust verlicht hun melancholie zelfs mijn dromen...)
Ruisend zachtjes in de wind
Eeuwen kan ik ernaar kijken
Uren die ik heerlijk vind
Ruisen, wiegen groene blaadjes
Wilgenblaren lang en smal
Ieder wiegt op eigen tempo
Lyrisch, idyllisch aan de vijverwal
Gewoon de mooiste van alle bomen
(onbewust verlicht hun melancholie zelfs mijn dromen...)
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, mei 13, 2006 08:41 |
| zijn prachtige bomen! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Innerchild: | Vrijdag, mei 12, 2006 23:06 |
| Jaaaa ... doe mee aan de LR ! Je zou zo omhoog klimmen, hoor ! Wedden ??? Liefs, Inner P.S. Pracht van een ode trouwens. Ik zie ze ook graag, die treurwilgen ... |
|
| Reiger: | Vrijdag, mei 12, 2006 22:00 |
| Gossie....mooi! | |
| Boudaatje: | Vrijdag, mei 12, 2006 21:55 |
| Geen zin om eens mee te doen aan de ladder? Liefs Boud. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tuimelaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||