Herfstbloessems
Herfstbloessems schitteren in de zon.
Ik wou dat dit niet eindigen kon.
Een zonnestraal op je gezicht
in het heldere licht,
je lach in mijn gelaat,
ik wou dat dit niet overgaat.
Helaas ik moet vergeten
wat ik nooit heb geweten.
Je liefde in mijn armen,
waaraan ik me kon warmen.
De tijd die stilstaat,
als ware het zijn aard.
Vaarwel ik zal je niet missen,
daarin zul je je vergissen.
Ik ben het beu te moeten wachten,
op iets waarnaar ik niet smachtte.
Jij je leven ik het mijne.
Ons einde zal je niet benijden
want ik zal niet schrijen.
Ik wou dat dit niet eindigen kon.
Een zonnestraal op je gezicht
in het heldere licht,
je lach in mijn gelaat,
ik wou dat dit niet overgaat.
Helaas ik moet vergeten
wat ik nooit heb geweten.
Je liefde in mijn armen,
waaraan ik me kon warmen.
De tijd die stilstaat,
als ware het zijn aard.
Vaarwel ik zal je niet missen,
daarin zul je je vergissen.
Ik ben het beu te moeten wachten,
op iets waarnaar ik niet smachtte.
Jij je leven ik het mijne.
Ons einde zal je niet benijden
want ik zal niet schrijen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Olijfje2005 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2001 | ||
| Thema's: | ||