tranen

tranen in men ogen
tranen die niemand ziet
tranen.. angst?

je was zo mooi
zo zacht..
klein en zo kwetsbaar
mijn kleine meid

klein zonder woorden
ik hield zoveel van je..
zo klein.. en toch zo groot..

mijn kleine meid.. kleine zus..
zou je nu groot zijn? zou je lachen?
spelen met de kinderen op het plein?

tranen in men ogen..
verdriet.. 't zit zo diep..
ik vergeef het mezelf niet..

je was zo klein..
superklein..

plots lag je daar..
klein en kwetsbaar..
dood..

je leefde niet meer..
waar ben je heengegaan?
waar ben je nu?

ik weet niet eens of je me kent..
ik weet niet of je ook om me huilt..
niet eens waar je bent..

zusje..
kleine meid..
ik mis je zo..

Geschreven door

RedRose.

Reacties op dit gedicht

RedRose. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Not so though:	Zondag, mei 14, 2006 23:25
Vreselijk om te lezen. Maar wel heel erg mooi verwoord. Sterkte. Liefs

Over dit gedicht

Auteur: RedRose.
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 13 mei 2006
Thema's: [Verdriet] [Familie] [Dood]