alleen aan het water
Statig glijdt een witte zwaan
over het kalme meer.
Het enige dat de stilte breekt
verdwijnt al heel snel weer
weg uit het daglicht,weg uit de zon
en alles wat ze achterlaat
in het heldere diepblauwe water,
zijn wegstervende golfjes,waarheen ze ook gaat
er is niets dat de rust verstoort
en alles blijft in evenwicht
terwijl de zon hoog in de blauwe lucht
alles prachtig mooi verlicht
als en een droom, ruist de wind om me heen
zachtjes door mijn haren
ik geniet van wat er rondom me gebeurt,
en probeer elk gevoel nu voor altijd te bewaren...
over het kalme meer.
Het enige dat de stilte breekt
verdwijnt al heel snel weer
weg uit het daglicht,weg uit de zon
en alles wat ze achterlaat
in het heldere diepblauwe water,
zijn wegstervende golfjes,waarheen ze ook gaat
er is niets dat de rust verstoort
en alles blijft in evenwicht
terwijl de zon hoog in de blauwe lucht
alles prachtig mooi verlicht
als en een droom, ruist de wind om me heen
zachtjes door mijn haren
ik geniet van wat er rondom me gebeurt,
en probeer elk gevoel nu voor altijd te bewaren...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Katleen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2001 | ||
| Thema's: | ||