de zwerver
De nacht waakt over hem
hij ligt koud op de stenen
een krant dienend als warmte
gehuld rond zijn benen.
Gesloten zijn zijn ogen
zijn handen in elkaar gevouwen
trillend en gebogen
slapend tussen de gebouwen.
Het vertrouwde heeft hij verlaten
gekozen voor het alleen zijn
de blik in zijn ogen, gelaten
zijn lippen vormen een dunne lijn.
Zijn eten word niet meer opgediend
geen arm om hem heen die de pijn sust
de ster is nu zijn vriend
en de stilte geeft hem rust.
Doolend door de straten
zijn gezicht verstopt in zijn kraag
niemand zal tegen hem praten
is hij gelukkig? Het is maar een vraag...
hij ligt koud op de stenen
een krant dienend als warmte
gehuld rond zijn benen.
Gesloten zijn zijn ogen
zijn handen in elkaar gevouwen
trillend en gebogen
slapend tussen de gebouwen.
Het vertrouwde heeft hij verlaten
gekozen voor het alleen zijn
de blik in zijn ogen, gelaten
zijn lippen vormen een dunne lijn.
Zijn eten word niet meer opgediend
geen arm om hem heen die de pijn sust
de ster is nu zijn vriend
en de stilte geeft hem rust.
Doolend door de straten
zijn gezicht verstopt in zijn kraag
niemand zal tegen hem praten
is hij gelukkig? Het is maar een vraag...
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Zondag, april 24, 2016 14:14 |
| zo mooi en herkenbaar | |
| Hans Winter: | Dinsdag, december 04, 2001 01:00 |
| Naar hem kijken, in gedachten zijn wie hij is, zijn blik in de ogen zien, ook al zijn ze gesloten, zijn dolen dat hem tekent, ook al ligt hij met beide benen verbonden op de aarde. |
|
| peter34: | Zondag, december 02, 2001 22:04 |
| ook deze is mooi meissie, goed gevoel, slecht gevoel, ik kan het niet beoordelen. Net zomin als ik jou vaak kan beoordelen. Mysterieus, ongrijpbaar, gevoelig en daardoor een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Dat spreekt in ieder geval weer uit deze zinnen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2001 | ||
| Thema's: | ||