Dromen of verlangen
De hersenen van een wezen,
Zijn toch rare cellen.
Zijn toch rare cellen.
Wanneer je slaapt
En je komt in de remslaap
Krijg je die beelden,
Van gisteren hebt beleefd of verlangd.
De oude cellen sterven
En je komt in de remslaap
Krijg je die beelden,
Van gisteren hebt beleefd of verlangd.
De oude cellen sterven
Een stille dood
En laten je nog een laatste maal
En laten je nog een laatste maal
genieten van wat ze hebben opgeslagen.
Ze maken plaats voor de nieuwelingen
Die klaar staan om de gebeurtenissen
Van de volgende dag op te slaan.
En op hun beurt weer een stille dood te krijgen.
Die klaar staan om de gebeurtenissen
Van de volgende dag op te slaan.
En op hun beurt weer een stille dood te krijgen.
Zo blijft het leven een mysterie
Voor iedereen die er in gelooft.
Voor iedereen die er in gelooft.
Reacties op dit gedicht
| Freyja: | Maandag, mei 15, 2006 13:58 |
| Heee Bert weer mooi geschreven Liefs Ayla (Freyja) | |
| Freyja: | Maandag, mei 15, 2006 13:57 |
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 15, 2006 08:04 |
| knap beschreven groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||