Het is me ontnomen
Het is allemaal niet zo gemakkelijk,
als ik vroeger dacht.
Ik ben geen jager,
er word op me gewacht.
Ik heb geen seconde te verliezen,
er is niet aan mij gedacht,
het is een bevel,
een beslissing genomen.
Dat ik,
de dood niet kan ontkomen.
Mijn leven is me ontnomen,
ik zal nooit verder komen,
de vogels zijn um gevlogen,
ze hebben tegen me gelogen,
ik kan het niet meer aan.
oh please,
laat mij gaan,
gaan weg van hier,
ver weg,
en laat mij,
nooit meer terugkeren.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: GoldenSoul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||