Stil maar ik red je
Stil maar ik red je
Als je verdronken bent
Duik ik je wel weer op
Ik breng je aan de kant
En je leeft weer
En je leeft weer
En als je schaduwen telt
En je weet de getallen niet meer
Draai ik je om zodat je
Ook het lichtje weer ziet
Draai ik je om zodat je
Ook het lichtje weer ziet
Wanneer je de zon inloopt
En wou dat je een tinnen soldaatje was
Maak ik van jou een echte soldaat
En leer je vechten
En leer je vechten
Ga maar duizend keren dood
Ik reanimeer je geest wel weer
Dus vrees maar niet..
Ik red je nog een keer
Reacties op dit gedicht
| little fly: | Woensdag, september 24, 2008 18:59 |
| GEWELDIG.. bedankt... | |
| Innerchild: | Maandag, mei 22, 2006 23:58 |
| Wat schrijf jij mooi, zeg ! Liefs, Innerchild |
|
| dramaQueen.: | Maandag, mei 15, 2006 19:54 |
| wat een lief steunend gedicht. heel mooi geschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||