de onzichtbare overkant
toen de zon
zich verschool in
mijn hand
en het gezicht werd
bedekt door bladereren
voelde ik mij overmand
door vreugde
die stroomde door
eindeloze aderen
het was nabij een veld
dat leunde tegen
de uitgestrekte bosrand
waar de dag, zo scheen
haast bleek uitgeteld
de avond hing
boven volgezaaide
gleuven van
het vlakke land
dat wachtte op
een vochtig donker
ik was daar even
met mijn gedachten
zij veranderden in
dromen van de
onzichtbare overkant
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Maandag, december 10, 2007 20:07 |
| Deze is ook zo mooi! Heel mooi... Liefs, Hilly |
|
| Hilly N: | Zondag, november 04, 2007 10:34 |
| Wat prachtig om te lezen en te herlezen. Lieve groet, Hilly |
|
| chocaatje: | Maandag, mei 15, 2006 22:34 |
| Daar was hij weer.En weer een erg mooi gedicht.Liefs mieke | |
| L!@: | Maandag, mei 15, 2006 22:05 |
| wat een droom ...laifs,,L!@ | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||