Nacht
Nacht
De wind, die door de bomen snijdt,
haar takken in zijn macht.
Die moeiteloos de kou verspreidt,
met ijzig kille kracht.
De sterren in de donkere nacht,
die vroeger missen deden.
Zijn enkel nog de stille pracht,
die elke kleur vermeden.
Nu denk ik aan die tijd terug,
die nooit meer terug zal komen.
Lig in het donker op mijn rug,
alleen, met al mijn dromen.
Reacties op dit gedicht
| marre mie: | Dinsdag, mei 23, 2006 00:33 |
| dit is prachtig, echt waar! waarom geen reacties? ik weet het niet... Ik denk alleen dat dit onder poezie behoort dan bij verlangens. Maar da''s natuurlijk muggenziften... Echt kei kei mooi verwoord en goede rijm... chapeau! x mie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Daphne- | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||