Even weg .
Even weg!
Ik was ,
heel even weg.
Moest mezelf weer vinden.
Liet me drijven
op de stormen
en de winden.
Keek naar binnen
in mijn ziel.
Was zozeer verrast,
dat ik toch mijn leven,
zo intens,
had aangetast.
Ik was ,
heel even weg.
Heb toch mijzelf gevonden.
In een verlaten hoek,
likte ik mijn wonden.
Maar toch..
ik ben er weer,
en zeg een ieder gedag!
En sta weer op,
verwelkom toch,
een nieuwe
stralende lach!
Ik was,
weer even weg.
Dat is alles,
wat ik nu zeg.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||