mamma
mamma
Elke avond voor ik slapen ga,
zeg ik : "Weltrusten ma!"
Dan ga ik naar boven
en kan het niet geloven.
Maar elke avond weer,
zie ik die ene ster, keer op keer.
Hij fonkelt in de nacht
en waakt zacht.
't Is een lichtje boven m'n bed,
die brand tot dat de zon 'm uitzet.
Ik zie jou in die ene ster,
maar je bent heel erg ver.
Soms open ik m'n ruit
en strek m'n armen uit.
Ik kan niet bij jou komen,
dus besluit ik te gaan dromen.
Je fonkelt daar en waakt,
net zo lang tot dat de zon me wakker maakt...
Elke avond voor ik slapen ga,
zeg ik : "Weltrusten ma!"
Dan ga ik naar boven
en kan het niet geloven.
Maar elke avond weer,
zie ik die ene ster, keer op keer.
Hij fonkelt in de nacht
en waakt zacht.
't Is een lichtje boven m'n bed,
die brand tot dat de zon 'm uitzet.
Ik zie jou in die ene ster,
maar je bent heel erg ver.
Soms open ik m'n ruit
en strek m'n armen uit.
Ik kan niet bij jou komen,
dus besluit ik te gaan dromen.
Je fonkelt daar en waakt,
net zo lang tot dat de zon me wakker maakt...
Reacties op dit gedicht
| Irdana: | Dinsdag, mei 16, 2006 12:25 |
| met ontroering in stilte gelezen dit mooie maar intens droevig gedichtje liefs en troost knuffel Irdana | |
Over dit gedicht
| Auteur: ZonnigZonnetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||