The tears she cries
The tears she cries, won't bring it back again
Hoeveel tranen
heeft ze al vergoten
hoeveel pijn heeft ze al gevoeld
hoeveel wonden zijn er al geplakt
en weer open geregen - alsof
ze helemaal niets voorstelden
Ze kan blijven huilen
maar haar tranen zijn opgeraakt
haar hart is een koud stuk steen geworden
de barsten zijn gevuld met ijskoude blikken
Want ach,
haar tranen en haar pijn
niets, nee niets,
kan haar vertrouwen
ooit terug winnen
16 mei 2006
Hoeveel tranen
heeft ze al vergoten
hoeveel pijn heeft ze al gevoeld
hoeveel wonden zijn er al geplakt
en weer open geregen - alsof
ze helemaal niets voorstelden
Ze kan blijven huilen
maar haar tranen zijn opgeraakt
haar hart is een koud stuk steen geworden
de barsten zijn gevuld met ijskoude blikken
Want ach,
haar tranen en haar pijn
niets, nee niets,
kan haar vertrouwen
ooit terug winnen
16 mei 2006
Reacties op dit gedicht
| Black Hunter Of Death: | Woensdag, mei 17, 2006 07:55 |
| *Here I stand all alone Have my heart turned to stone Have my heart filled up with ice to avoid it''s breakin'' twice...* |
|
| *Just~Me*: | Dinsdag, mei 16, 2006 13:55 |
| heel mooi gelukkig is het fictie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||