in de speeltuin van mijn zijn
drijft waarheid op 't water
waar een kind zijn bootje vaart
en moeder vertederd kijkt
waar dat kind is, is de leegte
die mijn jonge jaren waren
toen mijn onschuld werd ontnomen
en de angst voor nu werd geboren
nu ik leef in mooie tijden
leeft de vraag of toen nog is
en of ik nog zal boeten
voor de tijd die is geweest
16-05-06
Laurens Windig: | Woensdag, mei 17, 2006 11:46 |
Kijk Ben, dit is nou zo''n doordacht juweel dat mij kippenvel geeft. Daar bedoel ik niet alleen de triestheid achter het gedicht mee, maar het is mooi en ontroerend geschreven. Er worden zoveel reacties gegeven hier en daar, dat ik het niet of misschien juist wel kan hebben dat ik de eerste ben die dit leest. Ik stuur je een mail! Lieve groet, Laurens |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 16 mei 2006 | ||
Thema's: |