licht
Voel me net een planeet
Die niet weet,
Hoe zichzelf te verwarmen.
Een niet zelf licht gevend bestaan
In elliptische baan.
Afhankelijk van licht en warmte,
Van een nabij gelegen ster.
Die niet weet,
Hoe zichzelf te verwarmen.
Een niet zelf licht gevend bestaan
In elliptische baan.
Afhankelijk van licht en warmte,
Van een nabij gelegen ster.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, december 04, 2001 01:17 |
| Als het licht er is, afstand nemen, als er afstand is, de warmte zoeken, twee polen van bestaan, als een zomer en een winter rond een bron van leven. Maar hoewel een ster als een fontein is, met stuwkracht, almaar voort, kan het zelf geen leven dragen, tracht het aarde aan zich te binden, soms wat dichter bij, soms wat verderop. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nena | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2001 | ||
| Thema's: | ||