Het ware gevoel
Het ware gevoel.
Ik voel de pijn die door mijn lichaam stroomt
Op zoek naar een plek om zich te uiten.
Een weg die zijn ware gevoelens toont,
Er komen tranen naar buiten.
Was jij maar hier om mij te troosten.
Het doet pijn, om zonder jou te zijn.
Ik kan nooit meer met je spreken,
Geen grappen of verhalen,
Ik wou dat ik het verleden uit kon vegen.
We kunnen het verleden niet opnieuw beleven,
En daarom heb ik jou een mooi plekje in mijn hart gegeven.
Ik voel de pijn die door mijn lichaam stroomt
Op zoek naar een plek om zich te uiten.
Een weg die zijn ware gevoelens toont,
Er komen tranen naar buiten.
Was jij maar hier om mij te troosten.
Het doet pijn, om zonder jou te zijn.
Ik kan nooit meer met je spreken,
Geen grappen of verhalen,
Ik wou dat ik het verleden uit kon vegen.
We kunnen het verleden niet opnieuw beleven,
En daarom heb ik jou een mooi plekje in mijn hart gegeven.
Reacties op dit gedicht
| liana: | Zondag, mei 21, 2006 18:56 |
| heel mooi verwoord, liefs |
|
| switi lobi: | Donderdag, mei 18, 2006 13:49 |
| Gelukkig zijn er herinneringen..daar kun je heel veel aan hebben. Sterkte......liefsliefs, switi lobi |
|
| Reiger: | Donderdag, mei 18, 2006 13:12 |
| Erg droef maar mooi verwoord.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: CaptainOats | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||