de confrontatie
ik dacht
dacht dat ik je nooit meer zou tegen komen
maar gisteren was het dan zo ver
de confrontatie
opeens stond je voor me
geen tijd om natedenken
of om wat te zeggen
stond ik dan
mijn hoofd vol woede
vol pijn
wat jij me hebt aangedaan
is niet vergeven
tot op het bot me kapot gemaakt
mijn ziel vertrapt
tot je bloed zag stromen
littekens wonden heb je gemaakt
diep van binnen
heb je in me gesneden
tot je bloed zag stromen
ik dacht
dacht dat ik je nooit meer zou tegen komen
maar gisteren was het dan zo ver
de confrontatie
en het enige wat ik deed
was lachen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: lidie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2001 | ||
| Thema's: | ||