thuis
Vermoeid naar huis gaan,
Wat je thuis niet is.
Huilend in slaap vallen in je bed
Dat warm en beslapen is.
Je ogen dik bij het ontwaken van de dag
Is dit nu alles wat ik mag.
Mijn koffers pakken en ga weg.
Zijn mijn woorden nu gezegd?
Of zijn ze verzwegen.
zoals het verdriet in dit huis
Het huis met de tranen
Dit is niet mijn thuis.
We gaan weg samen,
Hand in hand, traan om traan.
Weggegaan zoals we kwamen
Om een nieuw leven aan te gaan.
Het geluk ons toelachend
Op weg naar ons nieuwe huis
Vaarwel huis met de bittere tranen
We komen nooit meer terug
Want daar was ik nooit thuis.
Wat je thuis niet is.
Huilend in slaap vallen in je bed
Dat warm en beslapen is.
Je ogen dik bij het ontwaken van de dag
Is dit nu alles wat ik mag.
Mijn koffers pakken en ga weg.
Zijn mijn woorden nu gezegd?
Of zijn ze verzwegen.
zoals het verdriet in dit huis
Het huis met de tranen
Dit is niet mijn thuis.
We gaan weg samen,
Hand in hand, traan om traan.
Weggegaan zoals we kwamen
Om een nieuw leven aan te gaan.
Het geluk ons toelachend
Op weg naar ons nieuwe huis
Vaarwel huis met de bittere tranen
We komen nooit meer terug
Want daar was ik nooit thuis.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: veldmuisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||