waar de wereld ophoud te bestaan
Waar de wereld ophoud te bestaan
zet ik zachtjes mijn voetstappen neer
het land van onzeker en vertrouwen
of dromen ooit werkelijkheid worden weer
aan die andere kant van de streep
daar zag ik jou stil alleen staan
ik wil dansen tussen het fluitekruid
en liefst de weg van toekomst gaan
raap ik de stenen van geluk …
de stilte, de natuur, het liefste beminnen
waar de wereld ophoud te bestaan
daar wil ik graag met jou beginnen
Reacties op dit gedicht
| Hendrika89: | Vrijdag, mei 19, 2006 21:20 |
| prachtig remie! en dat meen ik het 100% Knap gedaan Liefs |
|
| kriekske: | Vrijdag, mei 19, 2006 14:42 |
| heel mooi... | |
| fran92: | Vrijdag, mei 19, 2006 13:40 |
| weer zo prachtig mooi.. geniet er elke keer wer van! liefs fran92 |
|
| Reiger: | Vrijdag, mei 19, 2006 11:58 |
| En weer is dit een geweldig mooi dicht! | |
| Innerchild: | Vrijdag, mei 19, 2006 11:21 |
| Dit is zo mooi, Remie ... Liefs, Innerchild |
|
| semara : | Vrijdag, mei 19, 2006 08:55 |
| Heerlijk dit;) knuf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||