van wie is die stem
Zijn het mijn eigen woorden
die hol door de ruimte klinken
is dat mijn stem die daar schril
zonder emotie net iets te luid
zich laten horen wil
welke toon sla ik aan
en tegen wie praat ik dan
ik ril van die stem de toon
dit ben ik niet wil het niet zijn
ik ben toch gewoon mezelf
de verwarring diep van binnen
die stem met een nare klank
ik wil niet dat je praat iets zegt
je raakt me in hart en ziel
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, mei 19, 2006 20:31 |
| herkenbaar!!! sterkte meid knufliefs--hiljaa-- |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Vrijdag, mei 19, 2006 18:43 |
| heel herkenbaar soms lijkt het wel of jouw hoofd dan niet van jou is tenminste zo voel ik het soms liefs knuf nathie |
|
| switi lobi: | Vrijdag, mei 19, 2006 11:07 |
| Raak geschreven lieverd, soms is het zó lastig om hart en hoofd ''bij elkaar'' te houden.... Dikke knuffels, liefsliefs....switi lobi |
|
| mums: | Vrijdag, mei 19, 2006 10:31 |
| wat een herkenbaar beeld schets je hier meid. Ook jij zult straks die stem weer herkennen en er weer met plezier naar luisteren, maar hart en hoofd, zijn het nu blijkbaar eventjes niet met elkaar eens. Denk aan je. knuf liefs mums |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||