ik voel het steeds maar weer die pijn diep in mij
ik probeer te te schreeuwen maar het blijft stil
verdrietig kijk ik om me heen niemand die het ziet
dit is totaal niet wat ik met mijn leven wil
weer zo'n bui vandaag ik weet niet wat te doen
ik weet niet hoe hem tegen te gaan
langzaam word alle blijheid weggezogen
soms zo erg dat ik niet meer op eigen benen kan staan
denkend aan wat te doen in deze tijd
langzaam gaan er verschrikkelijke dingen door mijn hoofd
te denken of het nog wel allemaal iets waard is
niemand die dan ook de pijn dooft
toen kwam jij in mijn leven
ik wist dat ik gelukkiger met jou zou zijn
je zou snappen wat ik doormaakte in deze tijd
je snapte mijn hevige pijn
langzaam werd het minder ik kon praten
ik kon je vertellen wat ik bedoelde
het is nog lang niet over maar wel beter
omdat ik jou kon vertellen wat ik voelde