leven
zonder het te weten,
zat het diep in mij.
Zonder het te weten,
kropen cellen vrij
Zonder het te weten,
was dit lijf niet van mij.
Zonder het te weten,
ik was er toch bij?
Een tumor zei de dokter,
dat kon toch helemaal niet.
geen zorgen zei de arts,
ik voelde geen verdriet.
Dit hoort niet bij mij,
U hebt het verkeerd gezien.
er groeit niets in mij,
en voel me niet ziek bovendien.
Nu een half jaar later,
voel ik me weer goed.
vol optimisme,
en heb ik weer moed.
nog een paar weken,
dan kijken ze weer.
heel diep in mijn lichaam,
maar het zit er niet meer.
Ik leef en blijf leven
ben niet meer bang
en sterker dan ooit,
maar dat wist ik allang.
Reacties op dit gedicht
| ...muisje...: | Vrijdag, mei 19, 2006 22:05 |
| heey mop egt errug hoor van die kanker hoop dat je er weer helemaal boven op komt kusjes ilonka |
|
Over dit gedicht
| Auteur: star* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||