Stilte waarin elk woord verloren gaat,
mijn zinnen ebben weg, van jou kant komen geen woorden meer terug.
Elk geluid klinkt veel te scherp,
maar niks wat jou nog omkeren doet.
Ik baal van mijn fouten,
hoewel dit keer slechts zo klein (in mijn ogen)
straf ik mezelf door foute dingen te doen,
helaas niet scherp genoeg voor rode tranen...
(maar strepen, ach het is iets)
Angst om te praten,
van de een komt niks terug, de ander snapt er toch niks van.
Profecionals laten slechts op zich wachten,
in deze hele stomme wereld, ben ik slechts alleen.
---
niet echt bijster boeiend maar t moest ff kwijt