Rust in alle geuren
Kon ik maar spreken
Mijn geest beluisteren
Op een gordel van licht
Een wens influisteren
Kon ik maar gaan
Sterven in mijzelf
Zinken in de zinnen
die ik gretig delf
Kon ik maar zeggen
Haal mij in
Ik weet het zeker
Ik leef in samenzin
Laat me jou dromen
Van zwangere kleuren
De stilte, de vormen
De rust om alle geuren
Reacties op dit gedicht
| free: | Donderdag, januari 25, 2007 11:10 |
| Schitterend viv.... Het is heel simpel, als je het niet kunt zeggen, zing het dan. ;) |
|
| remie: | Zaterdag, mei 20, 2006 06:51 |
| erg mooi, vooral de laatste strofe...liefs Remie | |
| L.Bert: | Zaterdag, mei 20, 2006 00:17 |
| mooi | |
| lachebekje1988: | Zaterdag, mei 20, 2006 00:15 |
| heel liefdevol geschreven! liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: viv | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||