De ondergang
Mensen hier op aarde,
bekijk het leven naar z'n waarde.
Want als we zo door blijven gaan,
zal deze planeet niet lang meer bestaan.
Waar het aan ligt: ik zou het niet weten.
Wat zijn we toch een stelletje sekreten.
We denken alleen aan onszelf en genot,
en we maken daardoor al het andere kapot.
De aarde vertroebelt; de aarde vergaat,
en voor we het weten is het te laat.
Alles raakt uit zijn evenwicht,
en langzaam slibt de aarde dicht.
Diep in de aarde, de kern, van binnen.
Met schudden en trillen: zo zal het beginnen.
Een knal, een explosie, de aarde vervaagd.
Het heelal en de melkwegmet brokstukken belaagd.
Deze eens mooie planeet aarde geêxplodeerd.
Kennelijk hadden de bewoners het niet geleerd
dat deze planeet langer had kunnen bestaan
door er wat beter mee om te gaan...
© 20-05-2006
Reacties op dit gedicht
| Renskie: | Donderdag, september 07, 2006 09:05 |
| Alle eer voor de schrijfster van dit gedicht: Floortje Peneder. | |
| xavion: | Zondag, juni 11, 2006 20:31 |
| Tranen der natuur... ;) lieve liefs XaVioN |
|
| Because..Off..You: | Zaterdag, mei 20, 2006 20:51 |
| P.s ik heet catharina;) (slaat nergens op mja) | |
| Jan van Dord: | Zaterdag, mei 20, 2006 20:48 |
| Als je zo doorgaat kom je er wel !!! Goed geschreven !!! jan |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, mei 20, 2006 18:01 |
| Mooi verwoord en helemaal waar! Liefs, |
|
| dishesqueen: | Zaterdag, mei 20, 2006 13:22 |
| prachtig mooi en o zo waar! | |
Over dit gedicht
| Auteur: OMAHONDJE | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||