Oneindige zoektocht
Ik ben op zoek naar mezelf
Maar het lijkt een zoektocht zonder einde
Iedere keer als mij iets nieuws overkomt
Geloof ik niet dat ik het ben
Dat het met mij is gebeurd
Ik weet gewoon niet hoe ik ben
Ben ik braaf of ben ik stout
Want zoals ik nu leef
Ben ik voor de meeste stout
Terwijl ik in mezelf
Een klein onzeker iemand zie
Iemand die bang is van alles en iedereen
Ben ik vrolijk of ongelukkig
Ik doe me wel voor alsof ik gelukkig ben
Alsof een traan voor mij onbekend is
Maar in mij voel ik iets anders
Iemand die niet lachen kan
Alleen maar huilen en schreeuwen om hulp
En als ik mezelf al niet ken
Hoe kan iemand anders dan zeggen
Dat hij me kent
geschreven op 19/11/05
Maar het lijkt een zoektocht zonder einde
Iedere keer als mij iets nieuws overkomt
Geloof ik niet dat ik het ben
Dat het met mij is gebeurd
Ik weet gewoon niet hoe ik ben
Ben ik braaf of ben ik stout
Want zoals ik nu leef
Ben ik voor de meeste stout
Terwijl ik in mezelf
Een klein onzeker iemand zie
Iemand die bang is van alles en iedereen
Ben ik vrolijk of ongelukkig
Ik doe me wel voor alsof ik gelukkig ben
Alsof een traan voor mij onbekend is
Maar in mij voel ik iets anders
Iemand die niet lachen kan
Alleen maar huilen en schreeuwen om hulp
En als ik mezelf al niet ken
Hoe kan iemand anders dan zeggen
Dat hij me kent
geschreven op 19/11/05
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Zondag, mei 21, 2006 10:38 |
| Onzekerheid goed verwoord, echte vrienden prikken daar doorheen! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ijsprinses_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||