in tijdloosheid geheugen
Ergens was de sloot mijn zee
en ik, ik liet me varen op een plank
doch mijn jeugd voer met me mee
en steeds wanneer de wal mijn ogen leunde
brak mijn boeg door bitterheid geslagen
Mijn land was dor en droog
half bloed de takken van de appelboom
alsof de lentewind mij steeds beloog
een wazig weefsel kraste sporen in mijn ziel
en ik bevroor terwijl de verte riep
Ik was soldaat en mijn beweend gelaat
was het masker dat ik droeg – mijn vijand
heel kordaat dronk het bitter van mijn
bloed en kreeg als dank de straf waarom ze vroeg
Een onderaardse tempel was mijn thuis
het water steeg en liet mij schaduw drinken
in waakdroom leefde ik mijn kruis
in tijdloosheid geheugen tot vandaag
een kind dat nooit heeft liefgehad
Duo Michris en elze
| ~MeLoDy~: | Maandag, mei 22, 2006 10:46 |
| inderdaad bijzonder... gr. MeLoDy |
|
| michris: | Maandag, mei 22, 2006 00:27 |
| Ik vond het heerlijk om dit samen met je te doen. Bedankt Elze! Voor herhaling vatbaar? Liefs, michris |
|
| Jan van Dord: | Zondag, mei 21, 2006 20:57 |
| Echt bijzonder !!!! jan |
|
| L!@: | Zondag, mei 21, 2006 19:26 |
| bijzonder mooi geschreven door jullie,,, laifs,,,L!@ | |
| Cheeke: | Zondag, mei 21, 2006 18:46 |
| Met ver- en bewondering gelezen... Liefs, Cheeke |
|
| switi lobi: | Zondag, mei 21, 2006 16:05 |
| Diep onder de indruk en in diep respect buig ik voor jullie allebei........ Dikke kus, liefsliefs......switi lobi |
|
| elze: | Zondag, mei 21, 2006 15:07 |
| bedankt Michris voor dit samenzijn in dit diep gedicht...ik buig me diep [ namesté] voor je laifs,,elze |
|
| Innerchild: | Zondag, mei 21, 2006 14:58 |
| Wat een prachtig ''Michelze'' gedicht ! Knufje voor beide, Inner |
|
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||